Matzikivi

In het bos, op een open plek, duwden de longen van Heremiet tegen zijn middenrif. Zijn ribben vormden een klem om de met lucht gevulde spieren. Zijn stembanden maakten ongewild een schrapend geluid. Dus ging Heremiet zitten, op een afgezaagde boomstam die daar speciaal voor werd neergelegd. Hoe lager je zit, dacht de oude man,Continue reading “Matzikivi”